Prawo pracy, najogólniej rzecz ujmując, to ogół norm prawnych, które regulują stosunki związane z pracą człowieka, nastawioną na cele zarobkowe. Z powyższego wynika zatem, że prawo to nie normuje wszelkiej pracy człowieka, ale tylko taką, która odpowiada określonym ustawowo cechom.
Najważniejszym źródłem prawa pracy jest Kodeks pracy. To w nim zawarte są uregulowania dotyczące podstawowej dziedziny stosunków stanowiących przedmiot prawa pracy, czyli dotyczące stosunków pracy. W art. 22 wyżej wymienionego kodeksu, została zawarta definicja legalna stosunku pracy. Zgodnie z treścią wyżej powołanego przepisu, za stosunek pracy uważane jest zobowiązanie się pracownika do wykonywania za wynagrodzeniem, pracy określonego rodzaju, na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Innymi słowy, w ramach kodeksu pracy, przez pojęcie stosunku pracy należy rozumieć dobrowolne podejmowanie czynności zarobkowych człowieka, wykonywanych w warunkach podporządkowania służbowego, świadczonych pod kierownictwem oraz na rzecz pracodawcy, za wynagrodzeniem.
Ponadto kodeks pracy, w ramach stosunku pracy, szczegółowo określa oraz reguluje prawa i obowiązki pracowników i pracodawców. Dodatkowo określa prawa i obowiązki osób, które świadczą odpłatnie pracę podporządkowaną, bez względu na charakter i miejsce jej wykonywania oraz podstawę nawiązania stosunku pracy. Przepisy kodeksu pracy odnoszą się zatem do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, wyboru, jak i spółdzielczej umowy o pracę.
W ramach prowadzonej przeze mnie Kancelarii Radcy Prawnego, w dziedzinie prawa pracy, oferuję pomoc prawną dotyczącą m. in.:
Jeżeli są Państwo zainteresowanie uzyskaniem pomocy prawnej w wyżej przedstawionym zakresie, proszę o kontakt.